Sunday, July 24, 2011

"Εφτασα πολύ κοντά στο θάνατο"

«Ανθρωποι, γιατί δεν μ’ αγαπάτε;». Αυτή η φράση είναι ο τίτλος της ζωής του Στάθη Ψάλτη. Στην πιο εξομολογητική συνέντευξή του, ο αγαπητός ηθοποιός μιλά στην «Espresso της Κυριακής» για όλα τα άγνωστα αλλά και πονεμένα κομμάτια της ζωής του.
Για τις οικονομικές δυσκολίες που περνάει, τις στιγμές που δεν είχε καν να θρέψει την κόρη του, το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, τις προδοσίες αλλά και τον θάνατο που... τον επισκέφτηκε στο ασανσέρ και του άφησε για πάντα κλειστοφοβία.

- Περιοδεύετε το καλοκαίρι με την παράσταση «Μας πήραν τα σώβρακα, ζητάνε και τα ρέστα»...

Δεν είναι μόνο τίτλος της παράστασης αλλά δυστυχώς και της ζωής μας πια. Είναι ίσως η καλύτερη επιθεώρηση στην οποία έχω πρωταγωνιστήσει. Τα θέματά της έχουν άμεση σχέση με την πολιτική τάξη, την κοινωνική δυστυχία που κυριαρχεί αλλά και την ευτυχία που ελπίζει ο κάθε άνθρωπος να βρει. Σατιρίζει ό,τι ζούμε με καυστικό χιούμορ!

- Μιλώντας για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, μου έκανε εντύπωση ότι δεν έχετε κρύψει ότι κυνηγούν κι εσάς οι τράπεζες.

Είμαι εργάτης. Δεν είμαι ούτε εφοπλιστής, ούτε εργοστασιάρχης, αλλά ένας απλός άνθρωπος που ζει μέσα από τη δουλειά του με ήθος, αξιοπρέπεια και ευγένεια. Σαφώς και βιώνω οικονομικές δυσκολίες. Ο κάθε άνθρωπος έχει και ένα δισάκι που κουβαλά, ανεξάρτητα αν έβγαλε χρήματα ή όχι.

- Ποιο είναι το δικό σας δισάκι;

Οι υποχρεώσεις στις τράπεζες… Για να αγοράσω το σπίτι του παιδιού μου και να το επιπλώσω πήρα δάνειο. Πάνω απ' όλα με ενδιέφερε η κόρη μου και όχι η προσωπική μου ζωή. Την έκανα βασίλισσα. Βεβαίως, ξεχρεώνω όσο μπορώ το δάνειο με πολλή δουλειά.

- Υπήρξε και χειρότερη περίοδος στη ζωή σας;

Υπήρξε περίοδος που δεν είχα να φάω. Εδινα στην κόρη μου νερό και ζάχαρη αντί για γάλα. Ηταν πολύ μεγάλο σοκ στη ζωή μου. Ξέρετε, εμείς βγήκαμε σε μια εποχή που ήταν πολύ σκληρή. Οι σπουδαίοι κατά τα άλλα πρωταγωνιστές δεν τολμούσαμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω από την ανασφάλεια. Ξεφύγαμε κάποια στιγμή μόνον εγώ και ο Μόσιος.

- Κάνατε έρανο για να πάρετε τη γυναίκα σας και την κόρη σας από το μαιευτήριο;

Ο πρωταγωνιστής της παράστασης όπου δούλευα ζήτησε από τον Μπουρνέλη να με απολύσει. Μία συνάδελφος-χορεύτρια, η Νέλη, μάζεψε με έρανο οχτώ χιλιάδες δραχμές και έτσι έβγαλα τη γυναίκα μου από το νοσοκομείο.

- Υπήρξαν άνθρωποι που τους βοηθήσατε και εκ των υστέρων διαπιστώσατε ότι σας πρόδωσαν;

Θα σας απαντήσω με μία φράση που είναι και ο τίτλος της ζωής μου: «Ανθρωποι, γιατί δεν μ’ αγαπάτε; Οχι! Σ’ αγαπάμε. Ε, τότε γιατί με μισείτε;»

- Γιατί θεωρείτε ότι γίνεται αυτό;

Αν το ήξερα δεν θα δινόμουν τόσο πολύ. Θα ήμουν πολύ επιφυλακτικός.

- Κάποια στιγμή είπατε «δεν φοβάμαι τον θάνατο»…

Δεν τον φοβάμαι καθόλου. Τον νιώθω σαν έναν αιφνίδιο χωρισμό. Δεν θεωρώ ότι δεν θα ξαναδώ όποιον άνθρωπο φεύγει. Θα συναντηθούμε ξανά και τότε θα… τρέχουμε με την ταχύτητα του φωτός γιατί το πνεύμα υπάρχει τόσο εν ζωή όσο και μακριά αυτής!

- Φτάσατε ποτέ κοντά στον θάνατο;

Είχα πάθει πνευμονία των λεγεωνάριων. Ενώ ετοιμαζόμουν να πάω στο θέατρο, ξαφνικά αισθάνθηκα μία φοβερή ανατριχίλα. Αρχισα να τρέμω. Εβαλα θερμόμετρο και είχα πυρετό 37,2. Διαισθανόμουν όμως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Πήγα να πλυθώ και ξαφνικά έτρεμα. Ο πυρετός ανέβηκε απότομα στο 39 και 5. Πήρα τη μητέρα μου τηλέφωνο και της είπα «έλα γρήγορα». Ανοιξα την πόρτα του σπιτιού και… έμεινα εκεί. Για είκοσι μέρες ήμουν σε αφασία. Ο γιατρός μου, μάλιστα, ο κύριος Σωτηρίου, δεν έφυγε στιγμή από το σπίτι μου. Ηταν στον καναπέ δίπλα μου. Οταν συνήλθα και άνοιξα τα μάτια μου, δεν θυμόμουν τίποτα.

- Αλήθεια, έχετε φοβίες;

Είμαι κλειστοφοβικός. Ενα απροσδόκητα άσχημο γεγονός στην εφηβεία μου με έκανε να μην μπορώ ούτε στιγμή να παραμείνω σε κλειστό χώρο. Στα δεκαεπτά μου μια γυναίκα πέθανε μπροστά μου ενώ είχαμε κλειστεί στο ασανσέρ. Τη στιγμή που συνειδητοποίησε ότι έχουμε εγκλωβιστεί άρχισε να βαριανασαίνει και να βγάζει αφρούς. Εγώ άρχισα να χτυπιέμαι και να φωνάζω βοήθεια. Οταν τελικά μας άνοιξαν, την έβγαλαν έξω και μου είπαν «πέθανε». Με το που το άκουσα, λιποθύμησα. Από τότε δεν ξαναμπήκα ποτέ σε ασανσέρ και σε κλειστό χώρο.

- Τι λείπει από τη ζωή σας σήμερα;

Ενα παιδί. Μόνον αυτό μου λείπει.

- Ερχομαι στην τηλεόραση. Ενα από τα πρόσωπα που έπαιξε κεντρικό ρόλο φέτος με πολλές εκπομπές είναι η Νάντια Μπουλέ…

Δεν την ξέρω… Μπορεί να είναι εκπληκτική, θεα, όμορφη, αλλά δεν τη γνωρίζω.

- Σας αρέσει η Ευγενία Μανωλίδου;

Εχει προσωπικότητα, μόρφωση, ευγένεια, ήθος και μία λάμψη που όσο και να θέλουν να την κάνουν σκιά, αυτή θα φωτίζει τη σκιά τους για πάντα. Είναι ένα εκπληκτικό κορίτσι με ταλέντο σε ό,τι και να κάνει. Τη θαυμάζω.

- Δέχθηκε τα βέλη πολλών τον τελευταίο χρόνο.

Το ψόφιο σκυλί δεν το χτυπά κανένας. Ενα πανέμορφο σκυλί το χτυπούν όλοι. Οσοι την πυροβολούν το κάνουν για να γίνουν γνωστοί και να ακουστεί το όνομά τους.

- Σας αρέσει η Ελένη Μενεγάκη;

Είναι ένα πλάσμα αξιολάτρευτο. Βγάζει ακόμα στο γυαλί αγνότητα, αφέλεια και αθωότητα. Εχει πανέμορφο χαμόγελο και είναι δημιουργική.

- Είστε από τους πιο καταξιωμένους θεατρικούς ηθοποιούς. Για ποιο λόγο δεν παίξατε στην τηλεόραση;

Οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με την τηλεόραση καλά έκαναν και πήραν καινούργιους ανθρώπους. Δυστυχώς όμως γι' αυτούς, το φιλμ ποτέ δεν καίγεται. Πάντα θα παίζεται!

- Τι εννοείτε;

Τη χρυσή δεκαετία του '80 προσωπικά έκανα μόνο κινηματογράφο. Δεν έκανα ποτέ βιντεοκασέτες και ας υποστηρίζουν πάρα πολλοί το αντίθετο. Γι' αυτό τους λέω ότι η ταινία δεν θα καεί ποτέ! Κι ας μην ξεχνάμε ότι αυτήν τη στιγμή στην τηλεόραση ό,τι και αν γίνεται δεν είναι τίποτε άλλο από μια βιντεοκασέτα. Επομένως, όλοι αυτοί οι κύριοι που επιλέγουν να παίζουν στην τηλεόραση δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από βιντεοκασέτες.

- Ερωτευθήκατε πολύ στη ζωή σας;

Ερωτεύθηκα μία φορά, τη γυναίκα μου.

- Πέρασαν όμως πολλές γυναίκες από το πλευρό σας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ήμουν ερωτευμένος. Η μόνη γυναίκα που αγάπησα και ερωτεύθηκα στη ζωή μου είναι η Χριστίνα. Παίρνω δύναμη από εκείνη και ζω.

- Φαντάζομαι θα τρομάξατε πολύ πέρυσι με το ατύχημα που έπαθε.

Δεν θέλω να το θυμάμαι… Ηταν εφιαλτικό. Η Χριστίνα είναι τα πάντα για μένα. Είναι το σύμπαν μου!

- Θέλετε να μεγαλώσετε την οικογένειά σας;

Βεβαίως… Βρισκόμαστε ήδη σε μία διαδικασία και με ιατρική υποστήριξη πιστεύω ότι θα κάνουμε ένα παιδί.

- Εχετε σκεφθεί να υιοθετήσετε ένα παιδί;

Οχι. Ακόμη και αν υιοθετούσα όμως ένα παιδί δεν θα το έλεγα. Θα εξαφάνιζα τη γυναίκα μου εννέα μήνες και θα επέστρεφε με το παιδί. Θεωρώ πως όταν βγάζεις μία υιοθεσία στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες είσαι ανάγωγος και αναξιοπρεπής. Στην ουσία ένα… τίποτα! Δεν θα εκμεταλλευόμουν σαν καλλιτέχνης μια υιοθεσία για να αποκομίσω άλλα κέρδη.

- Η Μιμή Ντενίση έχει υιοθετήσει ένα κοριτσάκι και το είπε από την πρώτη στιγμή δημόσια.

Δεν με αφορά. Καλώς έπραξε. Αν την εξέφραζε ήταν θαυμάσιο, εκπληκτικό αυτό που έκανε. Εγώ εκφράζω τη δική μου άποψη ζωής. Δεν έχω το δικαίωμα να μιλήσω για άλλους.

0 comments:

Post a Comment